ถุงยางอนามัย (Condoms) เป็นถุงยางที่ใช้สำหรับสวมหุ้มองคชาตที่แข็งตัวก่อนจะมีเพศสัมพันธุ์ เพื่อการป้องกันการตั้งครรภ์ และป้องกันติดโรคทางเพศสัมพันธ์ จากฝ่ายหนึ่งไปสู่อีกฝ่ายหนึ่ง

ถุงยางอนามัยในปัจจุบันมีการพัฒนา และผลิตแบบต่าง ๆ เพื่อสนองรสนิยม และความต้องการที่หลากหลาย เช่น ทำให้บางลง เหนียว ยืดหดได้ดี และให้สัมผัสที่ดีขึ้น มีการเพิ่มสีสันให้สวยงาม มีสีเรืองแสง บางชนิดทำให้มีส่วนเว้าส่วนโค้ง มีลอนหรือปุ่มเล็กๆ รวมถึงทำให้มีกลิ่นหอมต่างๆ เช่น กลิ่นกล้วยหอม และกลิ่นสตรอเบอรี่ เป็นต้น

ถุงยางอนามัย เป็นอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับการร่วมเพศ ทำจากวัสดุยางพารา ลำไส้สัตว์ หรือ โพลียูรีเทน มีทั้งสำหรับผู้ชาย และผู้หญิง แต่ใช้มากในฝ่ายชายเพื่อใช้สวมครอบอวัยวะเพศขณะแข็งตัวและจะเก็บน้ำอสุจิจาก ฝ่ายชายที่หลั่งแล้วไว้ในถุง ช่วยป้องกันเชื้ออสุจิเข้าผสมกับไข่ของฝ่ายหญิงมิให้เกิดการตั้งครรภ์ และยังช่วยป้องกันการติดโรคทางเพศสัมพันธ์

ขนาดถุงยางอนามัย

มาตรฐาน และข้อกำหนดของถุงยางอนามัยตามประกาศของกระทรวงสาธารณสุข ปี 2535 ได้กำหนดประเภทของถุงยางอนามัยที่ทำจากน้ำยางธรรมชาติเป็น 13 ประเภท ตามขนาดความกว้าง ได้แก่ 44,45,46,47,48,49,50,51,52,53,54,55 และ 56 มิลลิเมตร โดยความกว้างวัดโดยการวางถุงยางที่คลี่แล้วให้แบนราบกับพื้น แล้ววัดจากขอบด้านหนึ่งไปสุดขอบด้านหนึ่ง ส่วนความยาวที่วัดจากปลายเปิดจนถึงปลายปิดที่ไม่รวมติ่งหรือกระเปาะ ต้องไม่น้อยกว่า 160 มิลลิเมตร โดยทั่วไปในประเทศไทยมีอยู่ 4 ขนาด คือ 49, 52, 54 และ 56 มิลลิเมตร

ความหนาของถุงยางอนามัย

องค์การอนามัยโลกกำหนดความหนาที่ 0.05-0.08 มิลลิเมตร ส่วนในประเทศไทยเคยกำหนดความหนาของถุงยางอนามัยสำหรับการวางแผนครอบครัวปี 2526 ให้หนาไม่เกิน 0.06 มิลลิเมตร